Er is iets foutgegaan!
Geen onderwerp gevonden met dit ID.
In het kort
- Met een operatie kan een arts het slijmvlies van de baarmoeder weghalen.
- De arts gaat met een waaiertje dat heet wordt in uw baarmoeder. Dit verdroogt het slijmvlies.
- Na de operatie verliest u veel minder bloed als u ongesteld bent. Of u wordt niet meer ongesteld.
- U moet na de operatie een voorbehoedsmiddel blijven gebruiken tot na de overgang.
Wanneer is een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder geschikt?
Een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder kan alleen als er bij u geen bijzondere oorzaak is gevonden voor de hevige ongesteldheid. De gynaecoloog kan onderzoeken of de operatie kan bij u. Ook is de operatie alleen geschikt als u geen kinderen (meer) wilt.
Wat is de kans op succes bij een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder?
Bij 67 van de 100 vrouwen wordt het bloedverlies veel minder.
Bij 33 van de 100 vrouwen stopt het bloedverlies helemaal.
Wat zijn de risico’s van een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder?
Bij een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder zijn er bijna nooit problemen. Bij ongeveer 2 van de 100 vrouwen komen deze problemen voor:
- een bloeding in de baarmoeder
- een ontsteking in de baarmoeder
- schade aan de spierwand van de baarmoeder, of bijvoorbeeld de darmen en blaas
- pijn in de baarmoeder die niet overgaat
10 van de 100 vrouwen zijn niet tevreden na de operatie. Dit is omdat het bloedverlies niet (veel) minder is geworden of omdat zij pijn hebben gekregen in de baarmoeder. Dan kunt u ervoor kiezen om de baarmoeder helemaal te laten weghalen.
Hoe gaat een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder?
Het bloed dat u verliest als u ongesteld bent, komt van het slijmvlies in de baarmoeder. Het bloedverlies wordt minder of stopt helemaal als dit slijmvlies weg is.
Meestal verdooft de arts alleen een deel van uw baarmoeder. Maar niet elk ziekenhuis biedt dit aan. Het is wel in bijna elk ziekenhuis mogelijk om de operatie onder volledige verdoving te doen, met een diepe slaap (narcose) of een ruggenprik. Kies samen met uw arts welke verdoving u wilt.
Bij de operatie schuift de arts een dun buisje via uw vagina in de ingang van uw baarmoeder. Daarmee kan de arts meten hoe groot uw baarmoeder is. Daarna schuift de arts via het buisje een soort waaiertje van gaas. Het waaiertje vouwt zich uit tot het net zo groot is als uw baarmoeder.
Het waaiertje wordt heet, waardoor het slijmvlies van uw baarmoeder verdroogt. Dit duurt ongeveer 2 minuten. Daarna trekt de arts het waaiertje terug in het buisje, en haalt hij hem uit uw baarmoeder.
Tijdens de operatie kunt u pijn voelen in uw onderbuik. Die pijn duurt niet langer dan 2 minuten.
Na een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder
Als de verdoving is uitgewerkt, dan voelt u misschien nog pijn. Neem dan een pijnstiller, zoals paracetamol of ibuprofen. U kunt meestal na een paar uur naar huis.
U verliest misschien nog bloed of bruin slijm na de operatie. Dit kan tot 3 weken duren. Het is dan beter om:
- geen seks te hebben
- niet in bad te gaan
- niet te zwemmen
- niet naar de sauna te gaan
Zo verkleint u de kans dat een bacterie een ontsteking geeft.
Na een paar weken verliest u vaak nog wat vocht uit uw vagina. 4 tot 6 weken na de operatie moet alles weer normaal zijn.
6 weken na de operatie komt u terug in het ziekenhuis voor een controle.
Er is een heel kleine kans dat u zwanger wordt na deze operatie. Als dat gebeurt, is de kans groot dat deze zwangerschap niet goed gaat voor u en het kind. Gebruik daarom een voorbehoedsmiddel.
De overgang begint waarschijnlijk op hetzelfde moment als wanneer u geen operatie zou hebben gehad.
Wanneer contact opnemen na een operatie van het slijmvlies in de baarmoeder?
Neem contact op met uw huisarts als:
- u buikpijn heeft die eerst minder werd en daarna weer erger
- u langer dan 2 dagen hevige buikpijn heeft
- u langer dan een halve dag veel bloed verliest (meer dan een normale ongesteldheid)
- u koorts krijgt
Meer informatie over veel bloedverlies tijdens ongesteld zijn
De informatie over hevig bloedverlies tijdens ongesteld zijn komt uit de wetenschappelijke richtlijnen voor huisartsen en gynaecologen: