Chlamydia antistoffen
In het kort
Tijdens een verkennend vruchtbaarheidsonderzoek wordt er met een bloedtest gekeken of er afweerstoffen zijn tegen chlamydia. Als deze antistoffen gevonden worden, dan heb je waarschijnlijk vroeger een infectie met chlamydia gehad. Chlamydia is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) die de eileiders kan beschadigen en verklevingen in de buik kan veroorzaken.
Op deze pagina lees je
- Wat chlamydia is
- Hoe het bloedonderzoek werkt
- Wanneer er een HSG of kijkoperatie nodig is
Wat is chlamydia?
Chlamydia is een bacterie die je kunt krijgen en overdragen wanneer je seks met iemand hebt. In Nederland is het de meest voorkomende SOA. Je kunt de bacterie lange tijd bij je dragen zonder het te weten. Maar 10-30% van de vrouwen krijgt er direct klachten door. Toch kan de bacterie ongemerkt schade aanbrengen. De bacterie kan zich ophouden in de baarmoedermond, maar kan zich ook verder verspreiden naar de baarmoeder, eileiders en buikholte. Dat gebeurt bij 10-20% van de vrouwen die besmet raakt met chlamydia. Als de eileiders geïnfecteerd zijn, kan er schade optreden. De eileider kan afgesloten raken en er kunnen verklevingen ontstaan.
Hoe werkt het bloedonderzoek?
Met een bloedtest wordt onderzocht of er antistoffen tegen de bacterie chlamydia aanwezig zijn.
Negatieve uitslag
Als je een negatieve uitslag hebt, dan zijn er geen chlamydia antistoffen in je bloed gevonden. Je hebt dan zeer waarschijnlijk geen infectie met chlamydia gehad in het verleden. De kans op schade aan de eileiders door een infectie is niet groot. Voorlopig is vervolgonderzoek niet nodig. Mocht de zwangerschap langer uitblijven, dan kan later alsnog een HSG (röntgenfoto van de baarmoeder en eileiders) of kijkoperatie gedaan worden.
Positieve uitslag
Als je een positieve uitslag hebt, dan zijn er antistoffen in je bloed gevonden. Je hebt dan waarschijnlijk in het verleden een infectie gehad met chlamydia. Vervolgonderzoek moet uitwijzen of de infectie nog actief is. Dit kan onderzocht worden met urine of met een uitstrijkje van de baarmoedermond. Je kunt schade hebben aan de eileiders. Verder onderzoek zoals een HSG of kijkoperatie is dan nodig.
Actieve infectie
Als je een actieve infectie hebt, dan hebben jij en je partner een behandeling met antibiotica nodig. Dit is nodig om eventuele verdere schade te voorkomen. Voordat je een HSG of kijkoperatie krijgt, moet de infectie behandeld zijn. Als er chlamydiabacteriën in je baarmoedermond zitten, kunnen ze anders met dit onderzoek in je eileiders terechtkomen en dan alsnog een infectie veroorzaken.
Wanneer is er een HSG of kijkoperatie nodig?
Als je geen actieve infectie hebt of inmiddels bent behandeld, dan is het advies een HSG of een kijkoperatie te laten doen om je eileiders te kunnen beoordelen. Samen met je behandelend arts kun je bespreken wat voor jou de beste vervolgstap is. Gelukkig hebben de meeste vrouwen na een behandelde infectie geen zichtbare afwijkingen aan de eileiders.
Verantwoording
Deze tekst is gemaakt door de Commissie Patiëntencommunicatie van de NVOG.
Deze tekst voldoet aan de richtlijn Subfertiliteit.
Publicatiejaar: 2018