Poep in het vruchtwater

De eerste babypoep na de geboorte heet meconium. Het ziet er donkergroen uit. Soms poept de baby al voordat hij of zij geboren is in het vruchtwater. Wanneer je vliezen breken kun je zien of het vruchtwater groen is.

De baby kan voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater poepen. Hoe verder je zwangerschap, hoe groter de kans dat de baby in het vruchtwater poept. Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de baby’s in het vruchtwater gepoept. Het overgrote deel van de baby’s heeft hier geen last van.

Bij 5 op de 100 baby’s treden ernstige ademhalingsproblemen op na de geboorte wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept. De poep is dan in de longen van de baby terechtgekomen, waardoor hij of zij minder goed ademhalen. Dit heet het meconium aspiratie syndroom (MAS).

Omdat veel baby’s die in het vruchtwater poepen geen enkel probleem hebben bij de geboorte, kan het gewoon betekenen dat de baby volgroeid is. De darmen zijn rijp en er is verder niets aan de hand. Maar het kan ook een teken zijn van stress en zuurstoftekort van de baby, waardoor de baby in nood komt en als reflex poept. Baby’s die in het vruchtwater poepen hebben een hogere kans op complicaties dan baby’s die dat niet doen.

Complicaties kunnen zijn

• zuurstoftekort bij de baby
• opname op de intensive care voor beademing
• soms zelfs het overlijden van de baby als de poep in de longen is gekomen (meconium aspiratie syndroom)

Aan de buitenkant is niet te zien waarom de baby in het vruchtwater heeft gepoept. Daarom zullen de arts of verloskundige je adviseren om in het ziekenhuis te bevallen. Daar kan de hartslag van de baby continu gecontroleerd worden tot aan de geboorte van de baby. Dit gebeurt met een CTG.

Wanneer de bevalling begint met het breken van de vliezen kun je meteen zien of de baby in het vruchtwater heeft gepoept. Als de weeën niet op gang komen, zal de verloskundige of gynaecoloog je aanraden om de bevalling in te leiden. Op de verloskamer in het ziekenhuis krijg je een infuus met synthetisch oxytocine. Hiermee worden de weeën opgewekt zodat je gaat bevallen. Hierover kun je meer lezen bij inleiden van de bevalling.

Als de baby tijdens de bevalling stress heeft en mogelijk lijdt aan zuurstoftekort, zien de verloskundige of arts dit vaak op het CTG. Zij zullen dit met je bespreken. Soms kan extra onderzoek nodig zijn om echt te weten of de baby zuurstoftekort dreigt te krijgen. Dit heet een microbloedonderzoek (MBO). Tijdens de bevalling kan de arts of verloskundige een druppeltje bloed van het hoofdje van de baby nemen. In dit druppeltje bloed wordt onderzocht of de baby zuurstoftekort heeft. Dit onderzoek duurt een paar minuten en je hoort meteen de uitslag.

Als de uitslag niet goed is moet de baby snel geboren worden. De bloeduitslag is niet goed wanneer de zuurgraad (pH-waarde) van het bloed te laag is. Afhankelijk van hoeveel ontsluiting er is, zal de arts voorstellen om een kunstverlossing of een keizersnede te doen.

Na de geboorte kijkt de kinderarts de baby na. Hierbij wordt ook gecontroleerd of de baby poep in de longen heeft gekregen. De verpleegkundige zal regelmatig de ademhaling van je baby controleren. Als alles goed is 8 uur na de bevalling, mag de baby met je mee naar huis.

Deze tekst is gemaakt door de Commissie Patiëntencommunicatie van de NVOG.

Deze tekst voldoet aan de richtlijn Meconiumhoudend vruchtwater.

Publicatiejaar: 2018